સાચી વાત છે. ભારતીય સ્ત્રીની, અને કદાચ સમસ્ત અડધી દુનિયાની આ વ્યથા હકીકતે પુરુષની નિષ્ફળતાની વાસ્તવિક્તા છે. અને એ માટે સ્ત્રી-પુરુષ બંને એક સરખાં જવાબદાર છે એવું કહેવામાં કોઈ અતિશયોક્તિ નથી.

પુરુષવાદી માનસિક્તાએ સ્ત્રીને ડરાવી અને ડરેલી એ સ્ત્રીએ (ખાસ કરીને માતાએ) બીજી સ્ત્રીઓને સાહસ કરતાં અટકાવી. બસ એ ચક્કર ચાલતું રહ્યું અને સ્થિતિ એ આવી કે ભારત જેવા દેશમાં બે કૉડીના સલમાન ખાનો ગમેતેવું નિવેદન કરી જાય અને છતાં મહિલા પત્રકારો સહિત બધા ખી-ખી કહીને હસીને છૂટા પડી જાય.

મને તો એ જ સમજાતું નથી કે અનેક જાહેરખબરોમાં, ફિલ્મ્સમાં, ગીતોમાં અત્યંત સૂક્ષ્મ રીતે મહિલાને હીન ચીતરવામાં આવે છે અને છતાં આ બાબતે શા માટે કોઈ અવાજ ઉઠાવતું નથી? આવો અવાજ ઉઠાવવામાં નથી આવતો એટલે જ કદાચ નબળા પુરુષોની હિંમત વધી જતી હોય છે અને તેને કારણે ચોરેને ચૌટે સ્ત્રી સતત ગભરાતી રહે છે.

મને લાગે છે આ સ્થિતિ બદલવા માટે માતાના સ્તરે કામ શરૂ થવું જોઈએ. માતા જ એક તરફ તેના ઘરમાં દીકરા-દીકરી વચ્ચે તફાવત કરવાનું બંધ કરે, દીકરાને સંસ્કાર શીખવાડે અને દીકરીને હિંમત આપે તો કદાચ, હા કદાચ કેટલીક સદી પછી પરિવર્તન આવી શકે.