ઘરવાલી અને બહારવાલી 9-6-15

23:43

ગયા વખતે ટ્રેનની મુસાફરીમાં એક પ્રૌઢાના મનના વિચારો જાણ્યા. પણ એ સિવાય જે પેલું કુટુંબ હતું તેમાં જે રીતે સમર્પિત ગૃહિણી હતી તેના મનના વિચારો જાણવાની ય ઈચ્છા થઈ. અમારા વિચારો અમારી પરિસ્થિતિમાંથી આવ્યા હતા. દરેકની સામાજીક, આર્થિક અને માનસિક પરિસ્થિતિ જુદી હોઈ શકે. હું જે વિચારું છું સામી વ્યક્તિ માટે એ વ્યક્તિ એ રીતે ન યે વિચારતી હોય એવું વિચારોના એપ ધ્વારા અનુભવવા મળ્યું. ગૃહિણી સતત પીરસી રહી હતી ત્યારે છોકરાઓને વઢી રહી હતી.સરખાં બેસો , ઢોળશો બધું ... અરે હાથ આમ ન અડાય... લે વળી સેનિટાઈઝરથી હાથ સાફ કર.... પછી જ જમ. આટલું તો પુરું કરવાનું જ છે. તને ભાવતો જામ પણ છે... થેપલાં સાથે ખાવા માટે.... પછી તો માગીશ તો હવે નહીં આપું હો... વગેરે વગેરે ને વચ્ચે પતિની સાથે .....તમને શું આપું ? સૂર બદલીને પૂછી લેતી. અરે તમે કેમ ઓછું ખાધું ? આ સાંભળીને અમને થયું બિચારાએ ક્યાં ઓછું ખાધું છે ... ક્યારનો નાસ્તા કરી રહ્યો હતો દર અર્ધા કલાકે... અને રાતના નવ વાગ્યે પાંચેક થેપલા , શ્રીખંડ, શાક, અથાણાં અને ઢોકળા તો ખાઈ જ રહ્યો હતો. વળી ભાઈનું પેટ પણ ખાસ્સુ મોટું હતું. ખેર, ડિનર પત્યું કે બધા શાંત બેઠાં હતા સૂઈ જતાં પહેલાં. છોકરાઓ ને પેલા ભાઈ મોબાઈલમાં રમી રહ્યા હતા કે મેસેજીસ વાંચી રહ્યા હતા. પ્રૌઢાઓ શાંતિથી પોતાના વિશ્વમાં ખોવાયેલી હતી. અને પેલી ગૃહિણી નાક સાફ કરતી આસપાસ, આજુબાજું કોણ શું કરી રહ્યું છે તેનો અંદાજ લગાવતી હશે. અને મેં તેના વિચારો વાંચવાનું એપ દબાવ્યું.

કમાલ છે પેલી બાઈ તો શું પહેરીને ટ્રેનમાં અવાય કે ન અવાય તેનું ભાન નથી. શું નું શું લોકો ખાય છે હે ભગવાન.... નોન વેજ ડબ્બામાં શું કામ લાવતાં હશે ...કેટલી વાસ મારે છે. સારું છે અમે પહેલાં જ જમી લીધું. આમ તો બધી જ તૈયારી બરાબર હતી પણ છાશ રહી ગઈ. તાજા ઢોકળા ઊતારીને ભરવામાં જ સમય ઘણો ગયો. પહેલાંથી ન બનાવી એમાં...આ બધી બાઈઓ કેવી છે. હાથ હલાવતી આવી ગઈ ટ્રેનમાં. ( અમારી સામે જોઈને વિચારતી હતી) આળસુઓ... ઘરેથી થોડું બનાવીને ન લવાય ? બહારથી ખાવાનું મંગાવીને ઝાપટ્યું. બળ્યું એમાં શું ભલીવાર હશે....જો કે સ્વીટ, ફરસાણ બધું ધરાવતી થાળી હતી પણ ઘરેથી ઉચકી લાવવામાં જે મજા છે. આ એકલી ફરતી સ્ત્રીઓ હોય જ આળસુ... વાંચવાના ચોપડા ઊચકાય તો થોડું ખાવાનું ઊચકતા કેટલો સમય લાગે. જો ને મેં બાઈને થેપલા બનાવતાં શીખવાડી દીધું છે અને શાક પણ તે સમારી આપે. ઢોકળા ઊતારવાના હોય. તે થાળી મૂકી દઉં કે તે સરસ કાપીને ડબ્બામાં ભરી આપે. આવતે વખતે થોડો હાંડવો પણ લઈ લઈશ સવારે ખાવા માટે. ખાખરા તો ત્રણેક જાતના લીધા જ છે સવારે નાસ્તો કરવા માટે પણ એમને તો ગાંઠિયા કે ફાફડાં તળેલા દેખાશે તો એ ય ને લેવા દોડશે. ચા બનાવવા માટે ઈલેકટ્રીક કિટલી લઈ અવાય હવે તો ... મોબાઈલ ચાર્જ કર્યા કરતાં ચા બનાવી લેવાય. હવે તો રેડમેઈડ ચા ના પેકેટ મળે છે બસ પાણી જ ગરમ કરવાનું રહે. જોને આંખો દી તેમને મોબાઈલમાં કામના મેસેજ આવતા હોય. થાકી જાય વારે વારે ચા મળે તો સારું રહે. (કહેતાં તેમણે પોતાનો મોબાઈલ જોયો. પણ કોઈ મેસેજ નહોતો.) આમ બૈરા એકલા ફરવા કેમના નીકળતા હશે ? ઘરનો પુરુષ સાથે હોય તેમાં ય પતિ તો કેટલા નચિંત રહેવાય. આપણે તો બસ ખાવાનું લેવાનું, બેગ પેક કરવાની અને હાલતા થવાનું કોઈ ફીકર જ નહી. જ્યાં લઈ જાય ત્યાં જવાનું જાઝુ વિચારવાનું જ નહી. આ ચોપડાઓ વાંચીને જ બૈરાંઓની બુદ્ધિ બગડે છે. વધુ ભણેલા અને વાંચતા બૈરાઓ કોઈનામાં ભલીવાર ન હોય. ઘર સંભાળતાતો આવડે જ નહી. પેલા બહેને કોટનની સાડી પહેરી લાગે છે. લાગે સારી પણ પ્રવાસમાં તો પોલિએસ્ટર જ સારું. મેં તો બધી સાડીને કપડાં સિન્થેટિક્સ જ લીધા છે. આ વાંચનારા બૈરાંઓમાં અમુક અક્કલ તો હોય જ નહીં. વ્યવહારુ અક્કલ જોઇએ ઘર અને વર ચલાવવા માટે.

બસ આનાથી વધારે આ ગૃહિણીના વિચારો જાણવાની જરૂર ન લાગી. કદાચ વાંચીને મારી પણ બુદ્ધિ બગડી ગઈ છે. પેલી ગૃહિણીનો વર ક્યારનો ફોન પર કોઈની સાથે ચેટ કરતો હોય તેવું લાગ્યું. પહેલીવાર પુરુષ શું કરે છે તે જાણવાની ઉત્કંઠા થઈ. એપમાં ફેરફાર કર્યા કે , ડાર્લિગ તુમ સાથ હો યહાં તો અચ્છા હૈ. મીસિંગ યુ. ક્યાં કરું બોરિંગ વાઈફ કે સાથ ફસ ગયા હું. તું તો મત પૂછ ખાના ખાયા કે નહી. પતા તો હૈ વાઈફ સાથ હૈ તો ખાને કી ક્યા કમી હૈ. ક્યું આજ તુમ ખાના બના રહી હો .... રસોઈયા નહીં આયા ક્યા ? ક્યું નાજુક હથેલી જલા રહી હો જાન, બહાર સે મંગા કે ખા લો દો દિન. તુમ્હારે લિયે ક્યાં લાઉ .....(ચેટ ચાલુ જ રહી અડધી રાત સુધી પણ મને ઊંઘ આવી ગઈ વહેલી.... વિચારો અને પ્રવાસે થકવી દીધી હતી )